Op uitnodiging van de Stichting Oktober ’44, door Pieter Dekker en Gert van Dompseler, vertelt Jannes voor het eerst zijn verhaal in Putten en aan de leden van de stichting. Voor Jannes een belangrijke en extra beladen avond. Gert en Pieter hebben een foto presentatie en stellen Jannes vragen terwijl hij tussen dit alles door zijn verhaal verteld. De zaal is opvallend stil wanneer de vreselijke ervaringen onomwonden en geëmotioneerd door Jannes worden geschetst. In de zaal zijn veel ouderen waaronder vele weduwen ten gevolge van de Razzia. Het verhaal van Jannes is ook het verhaal van de mannen en zonen die zij verloren zijn. Na afloop is er veel aandacht voor Jannes en wordt hij door de doorgaans stugge Puttenaren bemoedigend op de schouders geklopt. Echt napraten doen zij niet, daarvoor is het leed nog altijd te zwaar. Jannes voelt zich deze avond misschien wel voor het eerst erkend in Putten.