PUTTEN 30 mei 2012 – Jannes Priem, de enige teruggekeerde die nog in leven is van alle mannen die in oktober 1944 zijn weggevoerd, vertelde onlangs in Het Station zijn verhaal aan een intiem publiek, die onder de indruk was van zijn verhaal.
Priem is nog de enige in leven die de razzia in Putten kan navertellen.
Priem, 86 jaar, woont nu in Schoonhoven waar hij scholen bezoekt om het verhaal te vertellen van de weggevoerden en de barre omstandigheden waarin zij leefden en werkten in de kampen. De bijeenkomst was door Michel Kooij georganiseerd, samen met de eigenaren van koffiehuis Het Station.
Jannes aarzelde geen moment toen Michel Kooij hem vroeg om op het station van Putten, waar hij 67 jaar geleden werd weggevoerd naar Amersfoort, zijn verhaal te vertellen. Voorwaarde was wel dat het een intieme bijeenkomst zou worden.
Als 18-jarige werd Jannes in 1944 opgepakt en met 660 Puttenaren op transport gesteld naar Amersfoort. Eenmaal in Duitsland zat hij in verschillende kampen. Terug in Putten was het moeilijk om zijn verhaal te vertellen. Hij kreeg te horen dat hij overdreef ‘want zoveel ellende kon een mens toch niet aan’. Hij klapte volledig dicht toen iemand hem zijn verhaal volledig ontkrachtte.
Vijftig jaar hield Jannes zijn kiezen op elkaar en zat vol haat en wrok. Dat veranderde tijdens zijn bezoek in 1993 aan Ladelund. De manier waarop hij werd ontvangen door de Duitsers, maakte bij hem het besef los dat hij deze mensen niet kon aanrekenen wat hun ouders hem hadden aangedaan.
Hij werd, zoals hij het zelf zei, voor de tweede keer bevrijd en wist vanaf toen dat hij zijn mond ging open doen. Want als je niet kunt vergeven, zit je jezelf in de weg en kun je niet genieten van het leven. Nadat Jannes zijn verhaal had gedaan, was er gelegenheid voor vragen. ‘Hoe is het mogelijk om na zoveel ellende de draad weer op te pakken’, vroeg iemand zich af. Voor Jannes was dat zijn rotsvaste vertrouwen in het Woord. Hij kreeg naar eigen zeggen een engeltje op zijn schouder die hem door de barre omstandigheden sleepte. Op de vraag welke boodschap hij ter overdenking mee wil geven, antwoordde hij: ‘Het gaat in het leven om verzoening en vergeving. Als je je niet kunt verzoenen met wat er in het verleden is gebeurd, kun je niet vergeven en verzand je in haat en negativiteit.’
