In juni 2007 reisde Jannes met hulp van zijn Deense vriend Carl Knudsen voor het eerst terug naar Zweden.
Daar bezochten zij de plaatsen waar Jannes na de oorlog werd opgevangen. In Trelleborg werd gezocht naar ziekenhuis waar het Zweedse Rode Kruis Jannes heen bracht in mei 1945, nadat zij hem uit het water van de Lübecker Bocht hadden gered. Het ziekenhuis bestaat niet meer, maar in het gebouw bevindt zich nu een school. De ingang van toen was nu een blinde muur geworden. Jannes poseert er even voor een foto, samen met zijn goede vriend Carl. Daarna wordt gezocht in Älmhult naar het station Eneryda. Hier kwam Jannes aan na zijn verblijf in het ziekenhuis. Hij woog toen net 30 kilo. Het gebouwtje staat er nog maar het is al lang geen stationnetje meer. Er woont nu een familie. De rails ligt er ook nog maar treinen komen er niet meer. Dan op weg naar het badhuis, het herstellingsoord in Ryds Brunn. Daar verbleef Jannes tot augustus 1945 en kwam zijn gewicht weer op ruim 60 kilo. Het badhuis bestaat ook nog, zelfs de baden zijn er nog. Maar in het gebouw zit nu een winkel voor meubels. Jannes mag er alles bekijken. Journalisten van de Smaalandsposten volgen Jannes en maken foto’s bij het meer. Dan heeft Carl een grote verrassing voor Jannes. Hij heeft de 78 jarige mevrouw Disa Hansens gevonden. Zij was in 1945 16 jaar oud en heeft van die tijd in een plakboek bijgehouden wat er met haar gebeurde in Ryds Brunn. Zij herinnert zich Jannes nog goed! In haar plakboek zitten twee foto’s waar Jannes zelf op staat, als jongen van 19 jaar, met veel te wijde kleren aan natuurlijk! Voor Jannes werd deze reis onvergetelijk en heel emotioneel. Hij hoopt snel terug te gaan naar Zweden en naar Disa Hansens.
Jannes hier links op de foto, vlak voor zijn terugreis naar Nederland.
